Over ons - Ecolodge Selvitelle

Volg je hart, maar neem je verstand met je mee.

Bestaat er nog een ander leven dan een door consumptie gedreven “welvaart” en de ongebreidelde hebzucht van het kapitalisme? Cruciale vragen die een rol speelden in ons beider leven zonder dat wij, Linda en Gert Jan, elkaar kenden.

Alles verliezen wat je lief is

Ik, Gert Jan, groeide als adoptief kind op in Nederland en was als ondernemer meer dan 25 jaar druk met het runnen van meerdere bedrijven. Toen ik op 45-jarige leeftijd mijn Italiaanse vader en familie ontmoette, belandde ik in een diepe levenscrisis waarin de essentiële pijlers waarop mijn bestaan was gebaseerd onder me vandaan werden getrokken. Het kostte me mijn huwelijk en gezinsleven, mijn bedrijf en mijn sociale status. Dit resulteerde in een ernstige en langdurige burn-out.

Op zoek naar mijn wortels

Die levenscrisis bleek vooral een identiteitsvraag te zijn – wie ben ik écht en wat wil ik nu echt? Ik heb een flink aantal jaren besteed om die nieuw gevonden wortels te onderzoeken en te beleven door regelmatig tijd bij familie in Italië door te brengen. De Italiaanse levensstijl en sociale structuren bleken een feest van herkenning en ik besloot mijn ’tweede leven’ (dat moment waarop je je realiseert dat je er maar één hebt) op de ‘Italiaanse manier’ te leven.

Rendez-vous in Cilento

Tijdens een familiebezoek in Campanië kwam ik in contact met Linda die 200 kilometer zuidelijker woonde, in Cilento, op een privélandgoed. Linda, uit Duitsland, had al in 2003 de stap genomen om alles achter zich te laten en op zoek te gaan naar een nieuw en ander leven.

We ontmoetten elkaar op een prachtige plek aan de kust in Cilento en maakten een roadtrip door dit indrukwekkende gebied. In de drie dagen dat ik er was, werd ik gegrepen door de rustgevende energie die zowel de omgeving als Linda gaven. Bovenal had ik enorm respect voor deze vrouw, die jarenlang in staat was geweest om zich alleen midden in de natuur staande te houden. (Wat op dat moment meer op een jungle leek)

Verplichtingen in Nederland zorgden ervoor dat ik na deze korte introductie weer afscheid nam, maar ‘iets’ in mij vertelde me dat dit een vervolg zou krijgen.

Snuffel stages

Na onze eerste ontmoeting pendelde ik regelmatig tussen Nederland en Italië. De verschillen in levensstijl waren enorm en ik had geen flauw idee hoe ik een nieuw leven in Italië moest vormgeven. Maar het leven midden in de natuur maakte duidelijk dat we twee zielen met één geest waren.

We waren ons allebei bewust van de extreme effecten die een winstgedreven economie op de wereld heeft. Daarnaast zagen wij dat de oprukkende cultuur ten aanzien van gezondheid, veiligheid en milieu als een ontwikkeling die het gezond verstand ver te boven gaat. Naar onze visie zijn andere levensvormen noodzakelijk om de roofbouw op onze planeet ten goede te keren. Onze voorkeur gaat uit naar zelfbestuur en een meer minimalistische manier van leven in en met de natuur.

Loslaten van twijfels en angsten

Geboren en getogen in Nederland, groeide ik op met het idee dat alles om veiligheid leek te draaien. Die doctrine zat zo diep dat ik nogal wat problemen had om Nederland achter te laten. Linda heeft nooit zulke problemen gehad om alles achter te laten en opnieuw te beginnen. Zelfs na haar scheiding en de daarmee gepaard gaande financiële achteruitgang is het nooit bij haar opgekomen om terug te keren naar Duitsland.

Na deze ‘snuffelperiode’ hebben we in 2015 zelfs een tijdje in Nederland gewoond met het idee om daar weer een bedrijf op te zetten. Maar na 8 maanden weer deel te hebben uitgemaakt van de ‘ratrace’, waren we er definitief uit. We gaan terug en we zien wel!

Terug op de berg

Soms heb je zo’n moment waarop alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Vòòr en tijdens mijn studententijd had ik de meest uiteenlopende banen. Dit gaf me een behoorlijk arsenaal aan praktische vaardigheden met betrekking tot bouwtechnische zaken. Linda bleek ook twee gouden rechterhanden te hebben. Ons budget was nogal beperkt voor onze plannen. Dit betekende dat we onze eigen arbeidsproductiviteit optimaal moesten benutten.

Bij terugkomst op onze plek moesten we eerst het land terugwinnen van de natuur en het vormgeven voor onze plannen. De olijfbomen werden grondig gesnoeid, de straat werd verbeterd en onze bescheiden accommodatie kreeg een grondige upgrade. Dit was ook een generale repetitie voor de bouw van de geplande studio’s.

Begin 2017 waren we klaar om te beginnen met de bouw van de studio-appartementen Zoals veel dingen met overheidsinstanties hier (en vooral als je begint met bouwen) gaan de dingen niet altijd zoals je je had voorgesteld. Meer dan twee jaar zijn we bezig geweest met alle klussen die gedaan moesten worden om tot een prachtig eindresultaat te komen.

Mijlpaal 2019

Na de kennisgeving van de voltooiing van de bouw konden we pas de vergunning aanvragen om de studio’s te exploiteren. De beroemde Italiaanse bureaucratie nam zoals gewoonlijk zijn tijd, zodat we aan het eind van het zomerseizoen officieel van start konden gaan. De andere kant van de administratieve medaille is dat het niemand iets kan schelen wat je doet, dus we konden die zomer al een aantal gasten verwelkomen.We keken vol verwachting uit naar het seizoen 2020….

Het is maar goed dat we ons hier nooit vervelen! 😉

Meer over onze studio's