Volg altijd je passie
Van culinair talent tot herontdekking van passie: mijn weg naar Italië
Ik was altijd gefascineerd door koken. Als kind stond ik al in de keuken om te proeven, te ruiken, te ontdekken. Op jonge leeftijd prees iedereen mijn gevoel voor smaak en droomde ik van een toekomst als chef-kok. Maar zonder de juiste begeleiding kwam ik bij de verkeerde restaurants terecht. Bedrijven waar snelheid en kosten belangrijker waren dan creativiteit en kwaliteit. Mijn passie verdween langzaam, verstikt door routine en teleurstelling.
Gefrustreerd besloot ik naar de hotelschool te gaan. Ik dacht: als ik niet kan doen wat ik echt wil doen, moet ik maar leren hoe ik mezelf onmisbaar kan maken in de horeca. Studeren bracht me kennis en kansen – en ook een nieuw idee van succes. Ik zag ondernemers geld verdienen en dacht dat dat de weg was. Niet de liefde voor koken, maar het streven naar winst leek opeens het doel te zijn. Ik werd meegesleept in die mentaliteit. Ik begon mijn eigen bedrijf, stortte me op het snelle leven en werkte dag en nacht. Mijn talent werd een middel om geld te verdienen, meer niet.
Ik had alles… maar voelde niets.
Pas toen ik besloot om alles achter te laten en me in Italië te vestigen, veranderde alles. In Cilento vond ik een compleet andere wereld. Hier draait het leven niet om rennen en presteren, maar om genieten. Hier eten is geen haastklus, maar een ritueel. De groenten komen uit de tuin, de kaas van de plaatselijke boer, de olijfolie van de familie verderop. Ik werd omringd door mensen die leven en koken met aandacht. Die hun dag rond de maaltijd indelen, niet hun maaltijd rond de dag.
Langzaam begon ik mijn oude passie terug te vinden. Niet om geld te verdienen, maar om voldoening uit het leven te halen. Ik begon weer te koken, gewoon omdat ik dat wilde. De geur van versgebakken brood, de smaak van een perfect geroosterde tomaat, het ritme van snijden en roeren – het bracht me terug naar wie ik ooit was.
Ik leerde dat ik mezelf had verloochend. Dat ik mijn liefde voor koken had ingeruild voor een sociaal ideaal dat nooit echt van mij was geweest. Hier in Italië ontdekte ik dat echt succes niet in winst of status ligt, maar in doen waar je hart sneller van gaat kloppen.
Mijn kookkunst is nu eenvoudig, puur en eerlijk. Ik kook voor mezelf, voor vrienden en voor iedereen die komt proeven. Geen gedoe, geen snelle afwas. Gewoon lekker eten, met liefde gemaakt.
De grootste les die ik heb geleerd? Wat je echt wilt, mag je nooit ontkennen. Passie kan een tijdje onder de oppervlakte verdwijnen, maar het vindt altijd een weg terug. Je moet er gewoon ruimte voor maken – en soms betekent dat dat je alles achter moet laten.